Donderdag 11 april 2013
Donderdag, 11 april 2013
Vandaag, de laatste dag van het werkbezoek van de onderwijsdelegatie aan Jinotega. Immers de andere leden waren gisteren al afgereisd naar Managua om daar met de andere delegaties van steden die een band onderhouden met een stad in Nicaragua te vergaderen.
Wat later bleek is deze dag wel te kenmerken als een dag van uitersten. De enorme eenvoud en armoede van een schooltje en de afwisseling en de rijkdom van de natuur.
Zoals we bijna gewend zijn, ook vanochtend kraaide de haan weer vroeg. Om half acht te voet naar Cuculmeca, na vijf minuten lopen toch maar een taxi aangehouden, het was namelijk voor ons te warm om zo vroeg al bijna een half uur te lopen.
Met de auto van Cuculmeca en een lerares naar La Fundadora, een dorpje in bergen in de buurt van Jinotega. Na ruim anderhalf uur rijden op zeer slechte onverharde wegen aangekomen. Een fourwheeldrive was beslist noodzakelijk. Steil omhoog, steil naar beneden, over stenen en door beddingen van grotere en kleinere rivieren. De reis op zich was al een avontuur.
Eenmaal aangekomen in La Fundadora werden we naar het schooltje geleid. Het laatste stukje moest te voet. We kregen 10 klaslokalen te zien. Het onderwijs wordt gegeven aan leerlingen van 4 tot 16 en daarna is er nog de mogelijkheid voor verdere studie.Een vorm van beroepsonderwijs. Hier kunnen ook volwassenen aan deelnemen. De jongste was 14, de oudste 50 jaar. Zowel meisjes als jongens volgen deze vorm van onderwijs. Deze studenten hebben ieder een duidelijk doel voor ogen en zijn enorm gemotiveerd. Ieder van hen vertelede aan ons hun persoonlijk verhaal. Het is zwaar voor hen, aan de ene kant studeren en andere kant werken op de boerderij of de plantage.
De schoolgebouwtjes verkeerden in zeer maar dan ook zeer slechte staat. Gaten in de daken, loshangende deuren, los prikkeldraad, geen fatsoenlijk meubilair, borden, enzovoort, enzovoort. Zo'n slecht gebouw heb ik na diverse bezoeken aan scholen in Nicaragua niet gezien. Ook ontbreken allerhande onderwijsmiddelen. Zelfs een fatsoenlijke viltstift was er niet. De directeur heeft een kamer zonder meubilair, slechts een eenvoudige kast zonder deuren stond er. Dat de leiding van de school om hulp vraagt, is op zich dan ook heel goed te begrijpen. Na het bezoek werden we uitgezwaaid door alle docenten en leerlingen van groot tot klein.
De chauffeur van Cuculmeca bracht ons met de pick-up naar een van de mooiste plekken. Op een gegeven moment werden we de auto ' uitgezet' en moesten we verder lopen over een heel, heel smal paadje. Klimmen, klauteren, over enorme boomwortels, we voelden ons gewoon 'oerwoudgangers'. Gelukkig werden we wel begeleid door twee gidsen, die Marina waar nodig de helpende hand boden. Na een halfuur lopen een riviertje over, een wat wankele hangbrug, maar net stevig genoeg. Na nog een klein stukje kwamen we bij een waterval, ruim 35 meter hoog. Sprakeloos hebben we gekeken naar dit stukje natuur. Een mooiere en betere manier om een werkbezoek af te sluiten is er eigenlijk niet.
Na deze belevenis, de koffers halen in het hotel in Jinotega en van daaruit de reis van ruim twee uur naar Managua. Vrijdagmiddag vertrekt het vliegtuig naar Nederland.
Marik Bal
woensdag 10 april
Woensdag, 10 april 2013.
Het werkbezoek loopt langzamerhand ten einde. Vanochtend was in tegenstelling tot andere dagen de gehele delegatie compleet. Er werden diverse kleine bedrijfjes bezocht, zoals een kruidenierswinkeltje, een souvenirwinkeltje, een internetcafé, een klein hotel en een naaiatelier. Het gemeenschappelijke was dat al deze bedrijfjes een microkrediet hadden ontvangen. De eigenaren lieten zien wat zij met het microkrediet gedaan hadden en hoe de ontwikkelingen zijn. Naast een relatief kleine lening tegen een zeer geringe rente worden de eigenaren van het bedrijfje ook gecoacht in het ondernemerschap.
Hoe de ontwikkelingen zullen zijn op langere termijn zal moeten worden afgewacht, maar een ieder geval kan wel gezegd worden dat er een begin is gemaakt en dat de kleine ondernemers enorm gemotiveerd zijn om er iets goeds van te maken.
Na de bezoeken kregen we een lunch aangeboden. Na de lunch werd van vertegenwoordigers van diverse instanties afscheid genomen. Tevens gingen de ondernemers en de vertegenwoordigers van de gemeente Zoetermeer en van de Stichting Vrienden terug met de bus naar Managua. Morgen zal daar een meeting zijn waar alle vertegenwoordigers van de diverse Stedenbanden elkaar ontmoeten. Zij zullen ervaringen uitwisselen en aangeven welke afspraken er verdere gemaakt zijn.
Werner Kasten, Marina en Marik Bal zijn achtergebleven in Jinotega. Morgen wordt nog in het rurale gebeid van Jinotega naar het dorpje La Fundadora afgereisd. Dit plaatsje ligt in een nogal onherbergzaam gebied. De bedoeling is dat we een schooltje gaan bezoeken waar ook technisch onderwijs gegeven wordt. Tevens zullen we onderzoeken en bespreken op welke wijze dit schooltje geholpen kan worden om het technisch onderwijs op poten te zetten.
's Middags hebben we onder leiding van Alvaro, onze steun en toeverlaat het plaatsje . San Rafael del Norte bezocht. Dit was meer dan bijzonder. Niet zoals we gewend zijn overal naar toe met speciaal vervoer, maar gewoon zoals alle Nicaraguanen met de bus, zo'n oude Amerikaanse schoolbus in vele, vele kleuren. Niet alleen de bus had veel kleuren, de reis was even kleurrijk als ook bijzonder. Het duurde enige tijd voor we vertrokken. Handelaren, zeker een stuk of 15 liepen de bus door om allerhande etenswaar en drinken te verkopen. Bovenop het dak werd van alles en nog wat opgestapeld. Maar toch, na enige tijd vertrokken we, althans dat dachten we. Na vijf minuten een stop. De reden: de banden moesten nog even opgepompt worden. Na circa anderhalf uur hobbelen over 20 kilometer, kwamen we in San Rafael.
Het grote verschil met Jinotega: de stad is vele malen kleiner, maar netter en behoorlijk rijker. Dit is te zien aan de inwoners, kleding e.d., maar zeer zeker ook aan de huizen. Nauwelijks waren er houten hutjes te zien. Het is de geboortestad van Sandino, de vrijheidsstrijder. In de omgeving is veel gevochten tijdens de burgeroorlog.
Heel mooi was de kathedraal, wel nieuw de oude is in de oorlog verwoest. Ook was er op een heuvel een soort bedevaartcentrum. Het betreft een pater die in voorgaande jaren heel veel voor de plaatselijk bevolking heeft betekend.
Na dit bezoek met de bus terug naar Jinotega. Dit overigens op de zelfde manier, een voordeel was, de bus was nu niet overvol.
Morgen al weer vroeg op om de reis te aanvaarden nar La Fundadora. Na dit bezoek gaan we terug naar Managua en zullen ons weer aansluiten bij de delegatie.
Marik Bal
Dinsdag 9 april
Dinsdag 9 april 2013.
De helft van het werkbezoek zit erop. De delegatie had een programma in 3 delen. De ondernemers hadden hun eigen programma, de vertegenwoordigers van de gemeente en van de stichtingen Vrienden van Jinotega hadden een vergadering over het starten van een businissschool. De onderwijsleden bezochten een kinderdagverblijf in Jinotega.
Dit bezoek werd gebracht aan Centro Desarollo Infantil Martires de Ayapal. Dit schooltje is min of meer geadopteerd door de Prinses Margrietschool..
De ontvangst op school door de directeur en de onderwijzeressen was allerhartelijkst. Zoals we bij dit bezoek al gewend zijn, wordt er veel vooruitgang geboekt. Bijvoorbeeld de bedjes waren geschilderd, het beddengoed was netjes, schoon en niet versleten. De aankleding van de school was sfeervol. Je kon zien dat de onderwijzeressen veel aandacht hebben voor de kinderen. De aandacht gaat zelfs zo ver dat zij op zaterdag de vaders en moeders van de kinderen bezoeken. Opvallend was te zien dat er bij ieder lokaal prullenbakken staan, waar de kinderen hun afval in moeten deponeren.
Leuk was het om iedere klas binnen te gaan en de kinderen te verassen, met gele Jumbo ballonnen en spekkies. Marina heeft een klasje zelfs een Nederlands liedje aangeleerd. In iedere klas werden we toegezongen. Bij de oudere kinderen (5 -6 jaar) werd door een leerling een welkomstwoord uitgesproken. Heel opvallend was dat de kinderen heel erg gedisciplineerd zijn. Ze wachten keurig op hun beurt, bijvoorbeeld bij het uitdelen van de ballonnen en de spekkies. Geen leerling drong voor of ging roepen. Natuurlijk wel, spelen met de ballonnen.
Nadat we alle lokalen hadden gezien, hebben we de keuken bekeken. De kinderen krijgen op school het ontbijt, de school is namelijk open van 07.00 uur tot 17.00 uur. Tussen de middag krijgen ze warm eten. Allemaal gratis. Het menu voor vandaag was, hoe kan het anders .....................rijst met bonen! Als toetje fruit.
Marina overhandigde namens de Margrietschool een cheque van 500 dollar. Twee jaar geleden heeft de Margrietschool diverse spullen aangeschaft en gegeven zoals speelgoed, maar ook heel veel luiers. In de afgelopen tijd zijn er diverse acties gehouden en zodoende is er geld ingezameld en kon dit tijdens dit bezoek zelf door juf Marina overhandigd worden. De directeur was heel erg blij. Ter plekke heeft zij een brief geschreven waarin zij de ouders, de leerlingen en de juffen van de Margrietschool hartelijk bedankt.
Na dit indrukwekkende bezoek, ging het richting andere delegatieleden dus naar het gebouw van Cuculmeca. Na de lunch is er een bezoek gebracht aan een koffiebar. Er werd uitleg gegeven over de koffieoogst en de verwerking van de koffiebonen. Daarna een bezoek aan de vuilnisbelt. Dit was werkelijk hemelschreiend. Het feit alleen al dat mensen wonen op een vuilnisbelt is mensonterend. Wonen en slapen tussen afval en gieren. Eigenlijk zijn daar geen woorden voor. Het enige voordeel is, dat er sinds korte tijd een vuilnisbelt is, recent lag het vuilnis gewoon in de stad, her en der en voornamelijk bij de markt.
Na het bezoek aan de belt ging het richting markt. De markt kent sinds twee jaar grote hallen, waarin veel handel wordt gedreven. Groente, fruit, vlees en vele, vele andere producten worden er verkocht. Het is een drukte en bedrijvigheid van jewelste. Opvallend was de vrolijkheid van de mensen, er werd veel gelachen en zelfs hier en daar wat muziek gemaakt.
Na het bezoek aan de markt ging het richting hotel. Rond half zes kwam de delegatie uit Solingen. Na het drinken van een borreltje hebben we met elkaar in een restaurant goed gegeten en natuurlijke onze ervaringen over en weer uitgewisseld.
Ook morgen wordt het wederom een drukke dag. Het plan is een aantal kleine bedrijven te bezoeken die gebruik maken van het microkrediet.
Marik Bal
Het bezoek aan de school in Mancotal
Maandag 9 april 2013 Bezoek aan Mancotal.
De tweede dag startte weer vroeg. Wie durft te beweren dat een werkbezoek een soort vakantie is heeft het mis. De wekkers van de delegatieleden liepen zeker om 06.15 uur af. Om 07.00 uur stonden de pick-ups klaar om te gaan naar Cuculmeca. Cuculmeca is een organisatie die in de regio veel ontwikkelt met name voor het onderwijs. Het is een zogenaamde NGO, dat betekent dat er in principe geen bemoeienis is met de plaatselijke overheid.
Het ontbijt werd genuttigd bij Cuculmeca, er werd tijdens het ontbijt kennis gemaakt met vertegenwoordigers uit Solingen. Jinotega heeft niet alleen een stedenband met Zoetermeer maar dus ook met de Duitse stad Solingen. Bekeken wordt of er op bepaalde terreinen uitwisselingen kunnen plaatsvinden.
Voor de ondernemers die deel uit maken van de delegatie bestaat de tweede dag uit het bezoeken van kleine bedrijven. Deze bedrijven maken gebruik van het zogenaamde microkrediet. De ondernemers waren na de bezoeken aan de diverse bedrijven diep onder de indruk van de ontwikkelingen die worden doorgemaakt.
Het andere deel van de delegatie reisde naar Mancotal. In Mancotal, zo'n 2 uur rijden over hobbelige en stoffige onverharde wegen kwamen we aan bij de school. Deze school is door het Stedelijk College min of meer 'geadopteerd'.
Toen we aankwamen ging de bel en alle kinderen gingen keurig in de rij staan. Het was een hartverwarmend welkom. De directeur van de school had trots het T-shirt aangetrokken dat de leerlingen van het Stedelijk College hadden gemaakt voor hun bezoek. Natuurlijk werd eerst het Nicaraguaanse volkslied uit volle borst gezongen. Alle kinderen in de houding, met de rechterhand boven het hart. Zelfs de allerkleinsten deden dit, maar ook de oudsten deden allemaal dapper mee. Na wat toespraakjes waren de kinderen aan de beurt. Vol overgave dansten zij, zongen zij en er werd gedeclameerd.
Mooi was het om te zien dat de donaties die het Stedelijk College in de loop der jaren heeft gedaan goed gebruikt worden: de geluidsinstallatie, de computers, muziekinstrumenten enzovoort. Tegen het einde van het welkom was er een spetterend optreden van de schoolband.
Wethouder Klaasjan de Jong bedankte de leerlingen en de leiding van de school voor het onthaal. Zelf mocht ik aan de directeur van de school een cheque overhandigen van 1000 dollar. Dit geld was door leerlingen op school ingezameld. Ik weet zeker dat het geld bij deze school, zeer goed, maar dan ook zeer goed terecht komt. De leiding van de school was zeer dankbaar, maar mogelijk nog dankbaarder waren de leerlingen.
Aan de leerlingen werden zogenaamde spekkies uitgedeeld en gele ballonnen van de Jumbo. Natuurlijk verdrongen de leerlingen elkaar en zodoende werden zij direct in de rij gezet. Dit werd heel gedisciplineerd uitgevoerd. Maar iedere leerling kreeg zodoende het presentje.
De lunch hebben we op school genuttigd. Er is nog gesproken over beroepsonderwijs. Het gaat hier dan met name om agrarisch onderwijs. In de school van Mancotal wordt dit op kleine schaal verzorgd. De theorie in school en de praktijk buiten school. De kinderen die dit onderwijs volgen krijgen een diploma en zijn blij met deze opleiding. Het geeft meer zekerheid voor de toekomst.
Na het bezoek aan de school werden de diverse cadeautjes gebracht naar de gezinnen waar de leerlingen van het Stedelijk College november 2012 hebben gelogeerd. Alle families waren onder de indruk. De kinderen krijgen dan ook de hartelijke groeten van alle gastgezinnen. Zeker is dat de teksten en de verschillende foto's in de 'kamers' opgehangen zullen worden. Alle families zeiden dat de leerlingen die geweest zijn weer terug mogen komen. Zeker is dat in hert najaar van 2014 weer een groep leerlingen van het Stedelijk College een bezoek zullen brengen aan de school in Mancotaal.
Na de bezoeken aan de families ging de reis weer terug naar Jinotega, warm, stoffig en moe was iedereen wel.
Een aantal delegatieleden ging ‘s middags overleggen op het gemeentehuis over de diverse projecten die uitgevoerd kunnen worden. 's Avonds werd er als afsluiting van de dag een goede maaltijd geserveerd in een plaatselijk restaurant.
Morgen mogen we 'uitslapen'! We hoeven pas om 07.45 uur te ontbijten. Er zijn diverse activiteiten en bezoek gepland. Het deel van de delegatie met onderwijs in de portefeuille gaat een peuter-, kleuterschool bezoeken in Jinotega. Het is het schooltje dat contact heeft met de Prinses Margrietschool in Zoetermeer. Ook dit zal zeker weer een goed bezoek worden.
Marik Bal
De eerste twee dagen
Dag 1. Zaterdag 6 april 2013.
Vrijdag 5 april vanuit een koud en kil Nederland vertrokken naar Nicaragua. De reis ging deze keer in tegenstelling tot voorgaande keren via Panama. Op zich een verademing, gezien de douaneformaliteiten die gehanteerd worden als er via Houston gevlogen zou zijn.
Na een korte tussenstop vanuit Panama vertrek naar Managua. De reis heeft bij elkaar ongeveer 13 uur geduurd.
In Managua 's avonds (vrijdagavond nog steeds) kennis gemaakt met andere delegaties bijvoorbeeld uit Maastricht, Rijswijk, Doetinchem en nog een aantal andere Nederlandse plaatsen die een band onderhouden met een stad in Nicaragua.
Zaterdagochtend vroeg uit de veren. Om zeven uur stond het ontbijtbuffet klaar. Na het ontbijt stond de bus klaar om een bezoek te brengen aan een visverwerkende industrie. In dit bedrijf wordt vis verwerkt uit beide oceanen.
Opvallend was met hoeveel passie over het bedrijf werd verteld en hoe de medewerkers hun taak opvatten. Ook kregen we te zien op welke wijze het bedrijf aan het uitbreiden is, met nieuwe hallen en machines waar op korte termijn de vis verwerkt wordt. De exportvraag is momenteel hoger dan het bedrijf kan verzorgen.
Dit bedrijfsbezoek werd vanzelfsprekend afgesloten met een 'visproeverij'.
Na de lunch was er op zaterdag een officieel programma. De tijdelijk zaakgelastigde mevrouw Reina Buijs gaf uitleg over de ontwikkeling in Nicaragua en het doel en werkwijze van de diverse Stedenbanden. Na haar toespraak was het woord aan de onderminister van Toerisme van Nicaragua. Ook kwamen diverse ondernemingen aan het woord die aangaven op welke manier zij hun bedrijf runnen.
Na afloop van het officiële gedeelte was er ruimte voor ontspanning. De bus stond klaar om richting Granada te gaan. Gedeeltelijk werden we op de heen- en terugweg geëscorteerd door politie te motor. Granada is één van de mooiste steden van Nicaragua met nog heel duidelijk Spaanse invloeden. Granada is in Nederland de laatste tijd bekend van de opnames van het programma 'Wie is de Mol?' van vorig seizoen. Vanuit Granada in het donker met de boot varen over het meer van Nicaragua, een van het grootste zoetwater meer ter wereld. De boot ging naar een eiland waar een hotel-restaurant ons een lichte maaltijd aanbood.
Zondagochtend 7 april weer om zeven uur ontbijt. Een uur later met de de bus, dit keer geen touringcar, maar een 'echte' Amerikaanse schoolbus naar een project waar sociale woningbouw plaatsvindt. Een project dat geleid wordt door een Amerikaan. Hij heeft zich ten doel gesteld om Nicaraguanen op een verantwoorde manier een goede en menswaardige woongelegenheid te bieden. Een project dat opgezet is voor de komende jaren en dat zoals het er uitziet een grote kans van slagen zal hebben. Naast de woningen die gebouwd worden, zal er ook een supermarkt en kerk en mogelijk andere voorzieningen komen.
Na de excursie aan het woningproject werd een bezoek gebracht aan een nieuw stuk boulevard, gereed gekomenin 2011 aan het meer van Managua. Een prachtig ingericht gebied met een gezellig en kleurrijk wandelgebied, waar volop gelegenheid is om te eten en te drinken. In een restaurant werd daar voor ons een uitstekende lunch geserveerd.
Na de lunch terug naar het hotel. Om 14.00 uur vertrek naar Jinotega. In het busje was nauwelijks plaats voor alle delegatieleden. De bagage moest gedeeltelijk op het dak en apart vervoerd worden. Na een warme reis van bijna 3 uur werd het gezelschap hartelijk ontvangen in Hotel Café. Na een snelle opfrisbeurt werden we welkom geheten door leden van de plaatselijke Kamer van Koophandel.
Het programma voor morgen is enigszins aangepast aan de diverse doelgroepen. 's Ochtends zal het Nicaraguaanse ontbijt genuttigd worden bij La Cuculmeca, daarna wordt een bezoek gebracht aan een technische beroepsschool. 's Middags wordt door een deel van de delegatie een bezoek gebracht aan de kleuterschool, die geadopteerd is door de prinses Margrietschool. Andere leden bezoeken een tuinbouwproject.
Marik Bal